رمان تقابل از الف. کلانتری و یاسی دانلود رایگان

رمان تقابل از الف. کلانتری و یاسی با لینک مستقیم

دانلود رمان تقابل از الف. کلانتری و یاسی کامل رایگان

ژانر رمان : عاشقانه، اجتماعی، انتقامی

تعداد صفحات : 1269

خلاصه رمان : داوود با پاهای خسته و قلبی شکسته توی کوچه‌های زندگی سرگردون بود، دنبال یه راه، یه کورسوی امید برای آروم کردن دردی که مثل خوره افتاده بود به جونش. زندگی اون‌قدر کوبوندتش که از یه مرد معمولی، یه آدم سرد و بی‌رحم ساخت. کسی که با خودش، با آدم‌ها، با همه‌چیز سر جنگ داشت. اما دردش فقط مال خودش نبود. اون، وقتی تو آتیش انتقام قدم گذاشت، نمی‌دونست بهای سوزوندن یه نفر، ممکنه سوختن کسی باشه که حتی بیشتر از جان براش عزیزه… انتقام گرفت، اما چیزی به‌دست نیاورد جز خاکسترِ خودش.

قسمتی از داستان رمان تقابل

با سری فرو افتاده سلامی دست و پا شکسته از انتهای حنده اش به گوش رسید. _می دونستی من و بابات دوست بودیم؟ از اون رفیقای گرمابه و گلستون که پشت شون به هم گرمه. خواست جوابی به سهراب بدهد و دنبال کلمات مناسب می گشت که داوود سر و کله اش پیدا شد. شنیدن صدای خمارآلود سهراب و هم صحبتی اش با نازنین آخرین خواسته اش بود! از آن ها که هیچ وقت نمی خواهی اتفاق بیفتد اما گاهی سرنوشت طوری دستت را می گیرد که خودم سبب آن افتادن اتفاق و پیامدهای ناخو شایندش باشی… _نازی وسایلتو جمع کردی؟ _بله یعنی الان تموم می شه. نگاه سهراب به قد و قواره ی کشیده و بلند داوود بود، حرف ها داشت اما وقتی که می توانست تاوان تمام این سال هایش را یک جا از آن ها بگیرد! کی نه ای بودنش را از پدر به میراث برده بود و سررب حان هم همین طور از خودش…

داوود که می خواست زودتر از اتاق بروند، سروقت نازنین رفت: _تموم نشد؟ نازنین که ترس سهراب بد به دلش نشسته بود، رویش هم نمی شد بگوید لباس زیر مانده و هنوز برنداشته! داوود دست های لرزان نازنین را دید که چیزی را زیر لباس هایش پنهان می کند، به گمان این که شاید وسیله ای قیمتی ست؛ کنارش و پشت به سهراب نشست و دست برد سمت شی مخفی شده. وقتی دست نازنین با هول و ولا روی دستش نشست، مک کرد. صدایش را بی نهایت پایین آورد تا به گوش سهراب نرسد: _گفتم چیز قیمتی نذاری این جا چیو داری اون زیر پنهون می کنی؟ نازنین عزا گرفته بود، مگر لباس زیر هم قیمتی محسوب می شد! تا لب از هم باز کرد، داوود کار خود را کرد و تونیک سربزش را کنار زد و همان طور خشک ماند! مردمک چشمش می چرخید و رنگ های لباس ها را با نگاه مردانه اش قیاس می کرد.

دستش را کنار کشید تا نازنین بیشتر از این خدالت زده نشود و خودش هم! _میرم یه ساک کوچیک بیارم از اون یکی اتاق، زود میام. نازنین لبش را به دندان گرفت و تونیک را برگرداند تا بیشتر از این، آبرویش نرود. داوود با سرعت برگشت و ساک سیاه رنگ کوچکی که بیشتر مناسب باشگاه رفتن بود روی پای نازنین قرار داد: _وسیله هاتو بذار تو این، فقط یه کم دست بدنبون. سبحان پیداش می شه الان و ما هنوز این جاییم. از او یک قدم فا صله گرفت و به پهلو ایستاد تا نازنین با خیال راحت به کارش برسد. رنگ ها در مغزش جولان می دادند و او سرش را تکان می داد تا فراموش کند آن چه را دیده. میان این هیاهوی هر روزه، برانگیخته شدن حس مردانگی اش دیگر نوبر بود! _تموم شد. سر برنگرداند و فقط به راه افتاد اما سهراب را مخاطب قرار داد: _سبحان رفته از بیرون یه چیزی بگیره، اومد شامتو میارم.

در همن… نگاه جدی اش را حواله اش کرد: نازی ببینمت. ًمخصوصا _تا وقتی این جایی، دلم نمی خواد دور و ور بقیه همون که افتخار آشنایی با بابامو پیدا کرد و فهمید شوهرش از زیر بته عمل نیومده، واسش کافیه! دور توئه پسر، بتازون که وقتش سر میاد همین روزا. ًفعلا _ داوود دندان هایش را روی هم قفل کرد تا حرفی نزند، ساک نازنین را از دستش گرفت و جلوتر راه افتاد. نازنین حتی از نگاه کردن مستقیم به چهره ی سهراب اجتناب می کرد، حس خوبی به او نمی داد. خواستند وارد خانه ی مادرش شوند که نازنین انگشررت کوچک دستش را گرفت، داوود با تعدب نگاهی به حرکت نازنین و بعد خودش انداخت. _چیه؟ _بابات از کدا منو می شناخت؟ تو بهش چیزی گفتی؟ داوود که علاقه ای به برملا شدن حقایق، آن هم از زبان سهراب نداشت؛ فقط به گفتن یک جمله اکتفا کرد: _حرفمو شب اول بهت زدم.