رمان دشمن جون از فاطمه حمیدی دانلود رایگان

رمان دشمن جون از فاطمه حمیدی با لینک مستقیم

دانلود رمان دشمن جون از فاطمه حمیدی کامل رایگان

ژانر رمان : عاشقانه، اجتماعی

تعداد صفحات : 858

خلاصه رمان : طناز بزرگ‌زاده، کابوس تمام قوانین خانوادگی! همون دختری که با پسرعموش پا به استخر می‌ذاره، تو نوجوانی با تیپ پسرونه موتورسواری می‌کنه، و درست وسط روضه‌ای آقاجون، با پسرای هیئت سر و سر داره! برای خانواده دیگر حدی باقی نمونده…آقاجون تصمیم می‌گیره طناز رو بفرسته رشت، پیش کسی که شاید تنها فردی که بتونه این آتیشِ وحشی رو خاموش کنه. سید مهدیار میران، افسر سخت‌گیر نیروی دریایی، مردی سرد، جدی و قانون‌مدار که حتی نفس کشیدن هم باید با اجازه‌اش باشد! اما شرطی که آقاجون می‌ذاره بازی رو عوض می‌کنه: قبل از رفتن، باید صیغه‌ای محرمیت بین طناز و مهدیار خونده بشه… حالا به بعد، شروع جنگی می‌شه بین یک دل سرکش و یک دل سنگی… کدومشون قراره تسلیم بشه؟

قسمتی از داستان رمان دشمن جون

مامان و من کپی هم دیگه بودیم هر دو چشم های عسلی و خمار و موهای فر داشتیم. فقط مامان یک عینک اضافه تر من داشت. گاهی وقتا بابا به شوخی میگفت: مامانت رو قالی کرمونه اثر سن و سال روش نمی مونه اون وقت بود که مامان از دست بابا شاکی میشد و میگفت: تو هم جای سنت هر سال به وزنت اضافه میشه. پشت پنجره میرم و به حیاط بزرگ خونه خیره میشم. ماشین مهدیار کنج حیاط پارک شده و چندماهی میشه از جاش تکون نخورده. از وقتی تو ماموریت تیر خورده بود با خواهرش اومده بودن تهران خونهی آقاجون. از دور مشتی رو میبینم که به سمت در حیاط میره و بازش میکنه. آقاجون و بابا از ماشین پیاده میشن. آقاجون داره با جدیت موضوع مهمی رو به بابا میگه، اونم در جوابش سر تکون میده. مهدیار از وقتی تو ماموریت تیر خورده بود با خواهرش اومده بودن تهران خونه ی آقاجون.

حاج خانم مادر خونده ی پدرم بود، بعد مرگ مادر بزرگم وقتی من خیلی بچه بودم آقاجون باهاش ازدواج کرد. از لحاظ سن و سال حاج خانم خیلی جوون تره آقاجونه. اون فقط ۵۰سالشه در حالی که آقاجون ۶۸سالشه و سه تا بچه ی بزرگ داره. بابای من که جلله و عموی دومم امیر و عمه فرخنده که فعل بخاطر کار شوهرش قشمه. خانواده ی حاج خانم اصالت گیلنی بودن ولی بعد ازدواج حاج خانم و فوت حاج مهدی بابای مهدیار یک مدت اومدن اینجا. مهدیار افسر نیروی دریاییه، میشه گفت یجورایی کاپیتان کشتیه، شیش ماه سال روی آبه و پنج ماه خشکی. از وقتی افسر شد و این رشته رو انتخاب کرد خیلی خوشحال شدم، حداقل چند ماه با نبودش نفس راحت میکشیدم. از دور مشتی رو میبینم که به سمت در حیاط میره و بازش میکنه. آقاجون و بابا از ماشین پیاده میشن.

آقاجون داره با جدیت موضوع مهمی رو به بابا میگه، اونم در جوابش سر تکون میده. برمیگردم به هال، مامان صورتش رو شسته و روی کاناپه نشسته. از وقتی خبر بارداری مامان رو شنیدم بیشتر از قبل افسرده شدم و مصمم برای رفتن و مستقل شدن. فردا حاج خانم از مشهد برمیگرده. روی مبل مینشینم و شونه بال میاندازم و سعی میکنم به حرف مامان بی تفاوت باشم: خب به سلمتی. – میدونی حاج خانم از مجروحیت برادر زاده اش خبر نداره؟ آقاجونت هم نگرانه با دیدن مهدیار حالش بد بشه و خدایی نکرده به قلبش فشار بیاد. با اومدن اسم مهدیار همهی بدنم میلرزه، خدا لعنتش کنه امروز بدجوری توی ذوقم زده بود. البته این اولین باری نبود که این کار رو میکرد. – خب به من چه؟ – زن عموت میگفت آقاجون میخواد مهدیار رو بفرسته واحد ما. با ناراحتی جلوی کاناپه زانو میزنم و دست مامان رو میگیرم.

مامان چرا مشکلت مهدیار و حاج خانم باید به ما ربطی داشته باشه؟ مهدیار نه با من و بابا نسبت خونی داره نه آقاجون.اگه یادت رفته لزمه بهت یادآوری کنم بزرگترین دشمن من توی این خونه مهدیاره. از بچگی همه جوره آزارم داده، حال هم بیشتر. مامان با سکوت حرفم رو تایید میکنه. چون خودش هم میدونه تنها دخترش چه طور از دست این پسر خون به جیگر شده. – کی وقتی بچه بودم دائم با دوستای من تو کوچه دعوا میکرد و نمیذاشت من برم بیرون بازی کنم؟ کی از سر حسادت لباس های خوشگل من رو تیکه پاره میکرد و حتی یک بار با سنگ زد جوجه یک روزهی منو کشت؟ کی وقتی ۸سالم بود موهای بافت خوشگلم رو چید اشکم رو در آورد؟ باعث این همه محرومیت و فشار روی من کیه؟ کی بود گزارش شیطنت های منو با آقاجون داد و باعث شد بیشتر از قبل محروم بشم.