رمان تقاص عشق از نازنین تاتار دانلود رایگان

رمان تقاص عشق از نازنین تاتار با لینک مستقیم

دانلود رمان تقاص عشق از نازنین تاتار کامل رایگان

ژانر رمان : عاشقانه، اجتماعی، رئال

تعداد صفحات : 921

خلاصه رمان : نازنین شیفته‌ی بنیامین است، اما گمان می‌کند این عشق یک‌طرفه است. او برای برانگیختن حسادت بنیامین، وارد رابطه‌ای تازه می‌شود؛ حرکتی که سرنوشت هر دو را به مسیر تازه‌ای می‌کشاند.

قسمتی از داستان رمان تقاص عشق

حاکم من بودم. برگامو گرفتم جلوی صورتم و دوباره نگاهشون کردم. شک داشتم چی بندازم وسط… بنیامین با ابرویی بالا رفته نگاهم میکرد.. مطمئن بودم برگایی که دستش افتاده همه سربازو بی بی ان! داشتم سکته میکردم. با شک یه خال خشت انداختم وسط.چشمامو محکم بستم. یهو نمیدونم چی شد که فریماه پرید وسطمون و تمامه برگای توی دستمونو از دستمون قاپید. جیغ زدم : فرررررییییمااااه! فریماه غش غش خندید و پاشد رفت.. فرهاد یه دونه محکم زد به پاش و گفت : بعدا میکشمممتتتت نگاهی به بنیامین کردم….صورتش قرمز شده بو و این نشونه از این بود که کشتیاش غرق شدن..حتما کلی نقشه واسه شرطمون کشیده بود… محسن پقی زد زیره خنده و گفت : واااای عاشقتم فریماااه….خوب کردی..آی آی…چنان تو بازی فرو رفته بودن که اصن..با حرص از جام بلند شدم.

رضا : بچه ها بیاین بازی کنیم. همه برگشتن و نگاهش کردن. نیلوفر خندید و گفت : پس تا الان داشتیم چیکار میکردیم؟ فرهاد : نکنه خواب بودیم؟ رضا اخم کرد و گفت : منظورم اینه که همه باهم. مینا : میتونم بپرسم چه بازی؟؟؟ رضا : حقیقت و جرعت من نیلوفرو بنیامینو فرهاد همزمان داد زدیم : اااااااااااااااااااه…. و به دنبالش من ادامه دادم : حالم از این بازیه لوووس به هم میخوره. نیلوفر به تبعیت از حرفه من گفت : لاااایک….بابا بازیش خیلی خزه. محسن با ذوق گفت : من میگم بیاین خفه بازی کنیم…هرکی بیشتر هرکیو با پتو خفه کرد همه با چشمایی گرد نگاهش کردیم بنیامین ابرویی بالا انداخت : محسن جان شما کلا نظررر نده.. همه دوره هم جمع شدن و دایره تشکیل دادن البته به جز من نیلوفرو فرهادو بنیامین. رضا پوزخندی زد و روبهمون گفت : هرکی بازی نکنه باید ظرفای امشبو هم بشوره.

چهارتاییمون هجوم بدیم بینه جمعیتشون و خودمون جا کردیم بینشون. کناره بنیامین نشستم میلاد با چشمایی برزخی نگاهم میکرد بهترررررر…..خیلی دله خوش دارم اززش نکبتتتتت دولا شدم و دمپایی عروسکیمو از توی بغله محسن بیرون کشیدم… چشم غره ای وحشتناک از اون معروفا براش رفتم و دمپاییمو گذاشتم کنارم! رضا اخم کرد : ای باباااا….نازی حواست کجاس؟ متعجب نگاهش کردم….کمی از خیارمو گاز زدم و گفتم : همینجا. پوفی کشید و ادامه داد : خلاصه گفته باشماااا..این بازی بازی نیست….شوخی هم نیست…پس خواهشا هرکی نمیتونه و توانشو نداره این بازیو تحمل کنه همین الان از جمع گمشه بیرون. خندید وگفت : چشمامونم میبندیم تا خجالت نکشه! به دنباله این حرف چشماشو بست…همه چشماشونو بستن… منم چشمامو بستم…تصمیم گرفتم منم برم….چون از این بازی متنفر بودم.

اما تا اومدم از جام بلند بشم دستای بنیامین دوره مچم حلقه شد… مطمئن بودم..مگه میشد دستاش تشخیص نداد.. چشمامو باز کردم..و نگاهش کردم… زمزمشو شنیدم : بمون! همین کلمه کافی بود تا دوباره سره جام بشینم. دستش از دوره مچم باز شد و ولم کرد… چشمامونو باز کردیم. کسی از جمعمون کم نشده بود… نگاهم روی باران خشک موند.. با پوزخندی مسخره نگاهم میکرد.. آب دهنمو غورت دادم و نگاهمو ازش گرفتم… نمیدونم چرا تهه دلم به این بازی راضی نبود.. احساس میکردم ترسیدم… با صدای رضا به خودم اومدم : نازی گوشیتو بده با چشمایی درشت نگاهش کردم و گفتم : چیکار داری؟ رضا : تو بده حالا.. با حرص دست کردم توی جیبم و گوشیمو کفه دستش گذاشتم و زیره لب با چشم غره غریدم : نکبتتتتت گوشیو گرفت رو به پشت گذاشتش روی زمین و گفت : بالا که عکسه اپل داره میشه حقیقت پایینش که خالیه میشه جرئت.